Jej nazwa brzmi zupełnie niegroźnie. Trzy dni – i po chorobie. Czy rzeczywiście? Perspektywa znacząco się zmienia na dźwięk oficjalnej nazwy tej choroby – rumień nagły. Czym jest to tajemnicze schorzenie? Skąd się bierze? Jak postępować, gdy zauważymy jej objawy? I najważniejsze pytanie: czy w związku z tym, że ma gwałtowny przebieg, należy się jej szczególnie obawiać? Czy trzydniówka jest zaraźliwa?

Skąd się bierze trzydniówka?

Rumień nagły zwany trzydniówką to choroba wirusowa rozprzestrzeniająca się drogą kropelkową. Skąd się bierze trzydniówka? Odpowiedzialny jest za nią wirus human herpesvirus 6. Dotyka najczęściej niemowląt oraz dzieci do lat 3. Mimo, że chorują na nią tylko dzieci, to zarażać mogą również dorośli nosiciele wirusa. Choć rumień nagły ma gwałtowny charakter, lekarze określają go jako łagodną chorobę wieku dziecięcego. Nie jest to bardzo zaraźliwa choroba, a wirus nie wywołuje epidemii. Co więcej, kto raz zachorował na trzydniówkę, zyskuje odporność na nią na resztę życia.

Jak przebiega trzydniówka

Pierwsze objawy rumienia pojawiają się w około 10-14 dniu od zarażenia wirusem. Nagle pojawia się niczym niezapowiedziana gorączka – ok. 39 st. C (dochodząca nawet do 40 st. C). Z uwagi na fakt, że jest to bardzo wysoka temperatura, zwłaszcza dla malucha, należy je uważnie obserwować. Szczególnie niemowlęta narażone są na wystąpienie tzw. drgawek gorączkowych (występują u ok. 5 procent dzieci w wieku między 6. miesiącem a 5. rokiem życia).

Ciężko od razu rozpoznać trzydniówkę, gdyż jej początkowe objawy takie jak kaszel, katar, czy zatkany nos u dziecka, mogą świadczyć również o zwykłym przeziębieniu czy grypie. Ze względu na wysoką temperaturę, maluch może doświadczać obniżenia nastroju, może stać się ospały, apatyczny, bez apetytu. Dodatkowe objawy, które mogą, ale nie muszą wystąpić, to zaczerwienienie gardła, ból ucha, powiększenie węzłów chłonnych.

Gorączka wywołana rumieniem ustępuje z reguły właśnie po trzech dniach, ale czasem przeciąga się jeszcze na jeden lub nawet dwa kolejne dni. Kiedy temperatura ciała zaczyna wracać do normy, na ciele pojawia się różowa wysypka (przede wszystkim na klatce piersiowej), która na szczęście znika już po kilkunastu godzinach.

Łagodzenie objawów trzydniówki

Z jednej strony trzydniówka to łagodna choroba wieku dziecięcego, ale mimo wszystko towarzyszy jej wysoka gorączka, która zagraża zdrowiu dziecka. Najważniejsze to podjąć działanie bez wpadania w  panikę. Nie warto samodzielnie stawiać diagnozy – dla bezpieczeństwa lepiej udać się z dzieckiem do lekarza. Jeśli jednak temperatura u dziecka rośnie, osiągnęła już 38 st. C i nie spada, a wy nie macie możliwości dostać się od razu do pediatry, podaj dziecku lek przeciwgorączkowy (paracetamol lub ibuprofen). Bardzo ważne jest wtedy dbanie o właściwe nawodnienie organizmu dziecka.

Ulgę w gorączce może przynieść maluchowi również kąpiel w wodzie o dwa stopnie chłodniejszej niż ciało dziecka. Po kąpieli załóż maluszkowi lekkie, przewiewne ubranie, w którym nie będzie się dodatkowo pocił. Możesz również zrobić dziecku chłodny okład na czoło i kark i zadbać o to, by jego pokój był przewietrzony.

To właściwie najważniejsze kroki, jakie należy podjąć podczas trzydniówki. Tej choroby się nie leczy, dziecko musi ją po prostu „przechorować”, a jedyne co rodzice mogą zrobić, to łagodzić jej objawy, aby maluch lepiej ją zniósł.

Aby zapobiec zarażeniem się tym wirusem warto sprawdzić jak uchronić się przed przeziębieniem wiosną. Jednak, gdy choroba będzie nieubłagalna, warto mieć w domu urządzania do oczyszczania nosa niemowlaka, aby zmniejszyć uciążliwość dolegliwości.